παμψέκτωρ

παμψέκτωρ, -ορος, ὁ (Α)

αυτός που κατηγορεί τους πάντες και τα πάντα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + θ. ψεκ- τού ψέγω (πρβλ. ψέκτης) + επίθημα -τωρ].